കശുവണ്ടിയുടെ രൂപത്തിലും ....

ഒറ്റയ്ക്കാണിന്ന്, അങ്ങിനെ പതിവില്ല

കാല്പനിക കവിതകൾ കുറെ എഴുതാനുണ്ട്

മുറ്റത്തെ കിണർ മാഹാത്മ്യം..അതാകട്ടെ ഇന്ന്

കോരിക്കുടിച്ചെന്തു മധുരം എന്നൊക്കെ…

എന്തായാലും മുറ്റത്തെ കിണറിനെ

പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു വറ്റിക്കാൻപോവുന്നു:

മഴയിൽ മദിച്ചാർത്തുപൊന്തുന്ന കണ്ണ്

വിഷുവിന് കൈനീട്ടത്തുട്ടാവും കണ്ണ്

തുടിയുരുട്ടിപ്പാട്ടുപാടി പുലർച്ചയിൽ

ഒരു കോരിയിൽ കേറിയുയരുന്ന കണ്ണ്

കവിയിൽ കൃപാരസമായെത്തും കണ്ണ്

കഥയിൽ മുങ്ങാങ്കുഴി വീണാഴും കണ്ണ്

ഒരു ഗർജ്ജനത്തിന്റെ നിഴലേറ്റി മുയലിന്റെ

ചിരിയോളച്ചുറ്റുകൾ കുമിയുന്ന കണ്ണ്

പഴമൊഴിപ്പടവിലെ തവളയും, കാമന്റെ

കൊടിയിലെ പരൽകളും

പുളയുന്ന കണ്ണ്

അരിയും തിരിയും പൊലിയും പൊലിയുന്ന

പുകമുറ്റുമമ്പലക്കാവിലെക്കണ്ണ്

വറ്റാറായി….വരണ്ടു

ഒരെണ്ണം കൂടെ വേണം

സോഡ വേണ്ട..

മിനെറൽ വാട്ടർ മതി

ബില്ലും വന്നോട്ടെ

ഛെ! എന്താണിതിങ്ങനെയൊക്കെ തോനുന്നത്/

ആരിദ്?

മിനറൽ വാട്ടർ ബോട്ടിലോ

അകം പുറം മറിഞ്ഞു വന്ന കിണറോ?

ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് വെള്ളം പകരുമ്പോൾ കേൾക്കുന്നത്

പാദസരങ്ങൾ അഴിച്ചുവെച്ച്

നാടുവിട്ടോടിപ്പോയ പുഴയുടെ ഒച്ചയോ?

കശുവണ്ടിക്ക്,

കീടനാശിനി തളിച്ച

ഗർഭസ്ഥശിശുവിന്റെ രൂപമോ?

ഇനി എറ്റവും പ്രധാനമായ,

നിങ്ങളേവരും കാത്തിരിക്കുന്ന,

കവിത അവസാനിപ്പിക്കൽ എന്ന

കർത്തവ്യത്തിലേക്ക് കടക്കട്ടെ

തൽക്കാലത്തേക്കാണു കേട്ടോ..

നാടു കടത്തിയ പൂച്ചയെപ്പോലെ അത് വരും

നാമൊക്കെ കവിതയിൽ നിന്നും

എഴുന്നേറ്റുപോവുന്നതു പോലെ

നാലുകാലിൽ, ചിലപ്പോൾ …